زندگی یک سفر است، یک سفر خارق العاده!
اگر فقط به شرطی که بتوانیم آنرا خارق العاده بسازیم
و ما توانایی چنین کار بالقوه ای را داریم.
باب پراکتور
نه تو می مانی و نه اندوه... و نه هیچ یک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم... و به کوتاهی آن لحظه ی شادی که گذشت...
غصه هم میگذرد...
آن چنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...
لحظه ها عریانند...
به تن لحظه خود جامه ی اندوه مپوشان هرگز