قانون جذب و فیزیک کوانتوم
با استفاده از قوانین فیزیک کوانتوم، بسیاری تلاش میکنند ثابت کنند که هر چه ذره بین خود را بزرگتر کنیم و به مواد جهان ریز تر دقیق شویم سرانجام به اتم و فضای داخل اتم میرسیم و آنجا تازه متوجه می شویم که دنیای مادی ما چیزی نیست جز انرژی! بعد همین افراد سعی میکنند نتیجه بگیرند که خوب وقتی همه چیز این دنیایی که میبینیم انرژی است پس دیگر نباید تعجب کرد که فکر بتواند به ماده تبدیل شود و شکل مادی و واقعی به خود بگیرد. یعنی این اشخاص تلاش میکنند نهایتاً نتیجه بگیرند که فکر یعنی چیزی که بیشتر به انرژِی میماند میتواند ماده را به سمت خود جذب کند و حتی گامی هم جلوتر میروند و میگویند ماده جدیدی را از دل کائنات بیرون بکشد! این افراد که فکر را انرژی میدانند و از قوانین فیزیک کوانتوم برای اثبات ادعای خود کمک میگیرند معتقدند که برای آنکه انسان بتواند این انرژی را کنترل کند باید چهار کار را انجام دهد:
١- شخص باید بداند چه میخواهد و همان را که میخواهد از کائنات درخواست کند. (اینجا کلمه کائنات به معنای کل هستی است).
٢- شخص باید تمام فکر و ذکرش را روی چیزی که میخواهد متمرکز کند وبا تمام احساس و شور و شوق و هیجانی که در خودش میتواند ایجاد کند باید آن چیز را طلب کند.
٣- آنقدر در چیزی که میخواهد غرق شود که اصلاً فکر کند قبلاً به آن چیز رسیده است و الآن فقط بین او و چیز مطلوبش کمی فاصله افتاده که به زودی برطرف میشود.
۴- برای در آغوش گرفتن و دریافت و گرفتن چیزی که میخواهد، کاملاً آماده و گوش به زنگ باشد و هر چیزی که برای نگهداری و استفاده از آن چیز از قبل لازم است را مهیا کرده باشد. این شیفتگان کوانتومی قانون جذب میگویند که اگر انسان دست از منفی بافی بردارد و حتی یک لحظه هم به یاس و ناامیدی و اندیشههای منفی اجازه رخنه در افکارش را ندهد سرانجام کائنات تسلیم میشود و از مجراها و کانالها و جادههایی که حتی فکرش را هم نمیتوان کرد، چیز طلب شده ناگهان در آغوش طالب آن قرار میگیرد.
.
.
.
ادامه مطلب ...