دو ساعتی که به اندازه‌ی دو سال گذشت

دو ساعتی که به اندازه‌ی دو سال گذشت

تمام عمرِ من انگار در خیال گذشت

ـ ببند پنجره‌ها را که کوچه ناامن است...

نسیم آمد و نشنید و بی‌خیال گذشت

درست روی همین صندلی تو را دیدم

نگاه خیره‌ی تو... لحظه‌ای که لال گذشت

ـ چه ساعتی‌ست ببخشید؟... ساده بود اما

چه‌ها که از دل تو با همین سؤال گذشت

...

گذشت و رفت و به تو فکر می‌کنم ـ تنها ـ

دو ساعتی که به اندازه‌ی دو سال گذشت

«نجمه زارع»