راز موفقیت (14)

همیشه راهی پیدا خواهید کرد.

اگر قرار باشد که اشتباهی بکنید، بهتر است اشتباهتان این باشد که به قابلیت‌های خود، بیش از حد بها دهید، زیرا ممکن است همین امر موجب موفقیتتان شود یکی از تفاوت‌های افراد خوش‌بین و افراد بدبین این است که افراد بدبین، توانائی‌ها و مهارت‌های خود را با دقت اندازه گیری می‌کنند. اما افراد خوش‌بین، رفتارهای خود را مؤثرتر از آنچه واقعاً هست، می‌پندارند.

در نتیجه، افراد بدبین به کوشش بیهوده دست نمی‌زنند و همین که دلیل منطقی برای ادامه کار، وجود نداشته باشد، کارها را رها می‌کنند. با وجود این، تصورات مثبت افراد خوش‌بین روحیه لازم را در آن‌ها به وجود می‌آورند و در اثر پشتکار، سرانجام مهارت لازم را پیدا می‌کنند. یعنی ظاهراً ارزیابی‌های غیر واقع بینانه، موجب کسب مهارت می‌شود.

به یاد داشته باشید که گذشته، مساوی آینده نیست اگر بخواهید در جهت هدفی که زمانی به نظرتان غیر ممکن می‌آمد، قدمی بردارید، آن قدم، کدام است؟

شکل زندگی ما بیش از هر چیز، بسته به این است که چگونه با بدبختی‌های خود کنار بیاییم. افراد موفق، معمولاً مشکلات را امری گذرا می‌بینند، در حالیکه اشخاص شکست خورده، معمولاً کوچک‌ترین مشکل را، مری همیشگی می‌پندارند. اگر چنین فکر کنیم، اولین قدم را برداشته‌ایم تا در دامی که روان‌شناسان (ناتوانی آموخته) می‌نامند بیفتیم سه پندار است که این ناتوانی را ایجاد می‌کند:

1- مشکل، جنبه دائمی دارد (گذرا نیست).

2- مشکل، فرا گیر است (به یک زمینه معین محدود نیست).

3- مشکل، ذاتی است و در وجود ما عیبی وجود دارد. (نمی‌توان از آن به عنوان فرصتی برای یادگیری استفاده کرد) در چند روز آینده راه‌های چاره این باورهای تضعیف کننده را بررسی خواهیم کرد. فعلاً برای مقابله با اولین پندار، به خاطر داشته باشید که این نیز بگذرد اگر پشتکار داشته باشید، همیشه راهی پیدا خواهید کرد.